Abstract
Hoewel kamperen het idee koestert van terugtrekken naar de natuur, belichaamd de moderne kampeerplek vaak exact het tegenovergestelde. Ze worden gedefinieerd door een steeds geavanceerder aanbod van voorzieningen als speeltuinen, zwembaden en supermarkten.

De vroegere rituelen die verband hielden met het romantische ideaal van kamperen zijn vervangen door nieuwe rituelen van het parkeren van de auto met caravan, uitklappen van de stoelen, het kopen van koude drankjes in de campingsupermarkt en avondeten in het campingrestaurant. Bovendien werd het moderne kampeerterrein ruimtelijke afgesloten, wat de kampeerders niet allen beschermt, maar ook daadwerkelijk isoleert van de natuurlijke omgeving. Campings werden daardoor intern georiënteerd; Je hebt het idee dat je in de natuur bent, maar in werkelijkheid sta je er ver vandaan. De camping werd een zelfvoorzienende territorium en veranderde in een generieke typologie; De kampeerplek wordt niet langer gedefineerd door de unieke omgeving. Hierdoor kan een camping in het waddengebied er exact hetzelfde uitzien als een in de Veluwe, in het Limburgs landschap of zelfs in het buitenland.

De evolutie van het kamperen resulteert in een moderne en generieke camping die nog verder verwijdert is van de oorspronkelijke verbinding met de natuur; De moderne camping introduceert steeds meer lagen tussen de kampeerder en de omgeving. In combinatie met alle aanwezige faciliteiten is de moderne camping niet meer dan een thuis weg van thuis.

Het Project
Dit project is een zoektocht naar hoe een locatiespecifieke kampeerplek vorm gegeven kan worden. Omdat wilde natuur in Nederland al eeuwen niet meer bestaat - letterlijk iedere vierkante centimeter is door de mens gepland, aangeraakt, aangepast of beschermd tegen andere omgevingen - is een bosgebied gekozen in Flevoland. Dit productiebos uit de jaren ’90 is de meest letterlijke vorm van door de mens aangelegde natuur en wat grappig genoeg het grootste aaneengesloten lofbos werd van West-Europa.

In dit project wordt de camping gepresenteerd als een samensmelting met zijn omgeving, waarbij harde scheidingen vervagen en de rituelen van het kamperen locatiegebaseerd opnieuw worden ontworpen. De camping wordt onderdeel van de omgeving in plaats van ervan geïsoleerd te zijn. Dit resulteert in een grenzeloze camping waar architectuur de mogelijkheid heeft om de relatie tussen de kampeerder en de omgeving te stimuleren. Deze nieuwe campingtypologie brengt een nieuwe manier van interactie met de omgeving met zich mee en vraagt daarmee een andere houding van de kampeerder.

Ontwerpbenadering
Bouwen in de natuur vraagt om een bewuste aanpak van de architect en bouwer. De ecologisch gevoelige structuren zijn ontwikkeld rondom zorgvuldig gekozen criteria, gebaseerd op de context van het Horsterwold-bos. Alle gebruikte materialen zijn lokaal geproduceerd en afkomstig uit het bos - de detaillering van de structuren is tot de essentie terug gebracht: eenvoudig, puur, ongecompliceerd en zonder gebruik van mechanische bevestigingsmiddelen - iedere structuur is ontworpen om door één persoon of door een klein team te worden gebouwd met handgereedschap.

De camping is onderdeel van het bos en wordt, op basisbehoeften na, niet onderhouden. Ieder gebruik, iedere regenval en ieder seizoen laat zijn tekenen na op de structuren. Wanneer het eind van de levensduur is bereikt zal de camping geen spoor van bestaan meer overlaten en zijn alle materialen teruggekeerd naar de plek waar ze vandaan komen. De bedoeling is om de kampeerder bewust te maken van zijn tijdelijke aanwezigheid op deze aarde en dat al onze voorzieningen een litteken in de natuur achter te laten.